Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.
Kazimierz Asnyk
Kazimierz Grzegorz Asnyk (Asnik, Aśnik), ur. 4.3.1797 Warszawa (chrz, 13.3.1797[6]), zm. 05.11.1885 Kraków. Syn Jakuba (kowala, zm. 1811) i Marianny Adamskiej (zm. 1813). Miał siostry Magdalenę Mariannę (mąż: Michał Najszewski) i Agnieszkę Karolinę (zm. 1806) i brata Leona (kowala, żonatego z Magdaleną Dębińską i zmarłego bezdzietnie 1837).
Powstaniec Listopadowy [1], 1,5,1822 otrzymał awans na podporucznika 4 Pułku Strzelców Pieszych Wojsk Polskich[3][7] gdzie służył do 1830[11]. Awans na porucznika otrzymał w Powstaniu 6.2.1831. 25.2.1831 pod Grochowem dostał się do niewoli. Zesłany do Urzum w gub. Wiatskiej do służby wojskowej. Przebywał tam 5 lat m.in. z Wojciechem Gałczyńskim. Powrócił na mocy amnestii. Droga powrotna zajęła im dwa lata. (wg innych danych wrócił w 7.1833 i złożył przysięgę na wierność carowi, która pozwalał mu pracować w granicach Królestwa Polskiego[12]). 27.7.1837 w Kaliszu ożenił się z 35-letnia Konstancją Zagórowska (c. Stanisław Kostki i Małgorzaty Czarnosiewicz)[15], guwernantką dzieci Adama Bogumiła Helbicha z Konar (który też był ich świadkiem) - lekarza w oddziale gdzie obaj służyli. Rok później urodził im się syn - Adam, przyszły poeta i powstaniec styczniowy. W 1850 był w Kalinowej świadkiem ślubu Jana Gwalberta Boblewskiego i Marii Róży Chylińskiej.[9] W Kaliszu prowadził handel skórami. W 1855 wszedł w skład zarządu Resursy Kaliskiej.[13] Uruchomił wkrótce hotel i księgarnię wraz z czytelnią i wypożyczalnią książek przy placu św. Józefa. uczył syna musztry i drygu wojskowego. Zaangażowany w Powstanie Styczniowe.[1] . Pod koniec życia mieszkał u syna w Krakowie przy ul. Łobzowskiej 7[3], choć więcej czasu spędzał w Konarach. Pochowany w grobowcu rodzinnym na cm. Rakowickim w Krakowie, pas. 30
"W roku 1831 walczył w obronie niepodległości narodu, polskim zwyczajem cierpiał na Syberji, ciężko i uczciwie pracował na chleb powszedni, w życiu domowem był wzorem dla każdej rodziny, przebolał najsmutniejsze chwile pogromu w r. 1863, a zawsze i wszędzie był przyjacielem cnoty. Przez długie życie, pełne cichych uczynków poświęcenia, pracy i obowiązku służył śp. Kazimierz ojczyźnie, społeczeństwu i wiecznym prawom prawdy i piękna. Pogrzeb odbędzie się w niedzielę o godzinie 3 popołudniu"
[1] Kurier Lwowski 8 listopada 1885 r [2] Księga metrykalna zgonów Kraków św. Szczepan akt mr 89, ANK. [3] Klepsydra, BJ Patrimonium [4] Gazeta Polska 9.11.1885 [5] Nowa Reforma 10.11.1885 [6] Akt urodzenia Warszawa-Praga MB Loretańska miejscowość Praga 1797, akt nr 169 [7] Patent awansu na podporucznika Kazimierza Asnyka, BJ Patrimonium 2 [8] Księga zmarłych Kraków 1885 ANK [9] Księga ślubów par. Kalinowa APPoznań [10] Nowa Reforma 7.11.1885 [11] Gembarzewski Wojciech, Wojsko Polskie, Królestw Polskie 1815-1830 [12] Bielecki Robert, Słownik Biograficzny Oficerów Powstania Listopadowego t. I, Warszawa 1995 [13] Gazeta Codzienna 14.8.1855 [14] Poczet skazańców na Sybir do gubernii tylko Wiatskiéj z powstania roku 1830/31, sporządzony w Wiatce 1832 r. [15] Księga ślubów par. Kalisz, św. Mikołaj 1837 ADWłocławek [16] Księga zejść, ASC Warszawa Cyrkuł VII, 1811 i 1813 [17] Nagrobek[7]